Is it Over Now?

I am a walking contradiction talaga sa maraming bagay, pero hindi pagdating sa decision making... ngayun lang. Just the other night I was so hellbent on putting the "thing" to a halt, pero the next day iba na decision ko, siguro kasi nakapag isip isip nako nun umaga na tsaka marami na akong nakausap na tao, nahingan ng advice.. then narealize ko sige tama sila... onti pa... then that freaking text message the morning probably drove him away! And I don't know what he's thinking. IF only...

Mabuti na lang andyan si Lindsey (his sister), somehow natutulungan niya ako how to understand him, pero I cant txt her now kasi nag rereview siya for board exam.. Maybe he gave up already... Ang lungkot pala. Malungkot na malungkot. HIndi ko alam ang gagawin ko. Ako kasi sobrang maprinsipyo akong tao. Pamantayan ko lagi "SAy what you mean, Mean what you SAy". that's why until the last time we "talked" i never got the chance to tell him that I...Him. YUn. Hay. Kasi sobrang inintay ko yun time na ramdam na ramdam ko siya. Yung tipong ako mismo kumbinsido ako na, a tototo nga, nararamdaman ko na siya... Until this week came. Its been a week na na wala kami communication, siguro totoo nga rin yung sinabi ng iba na you'll only realize the worth of a person in your life until they are gone... and now he's gone... Ay ang lungkot talaga. AND i wanna tell him that I...him. Pero wala naman siya? Kanino ko sasabihin yun?!?! Its true pala, its hard to say I Love you when you really mean it. Totoo Pala. I kept denying kasi... At minsan nagyayari na lang pala yun without reason, Si ako kasi gusto lagi me explanation ang lahat lahat e. There are just somethings lang pala talaga that you can't explain. Na you just know its happening for a reason, kung ano man yung reason na yun, Si GOD na lang nakakaalam...

A few weeks back my friend Alice kept asking me "SINO si JAYSON?" Buti na lang panggabi ako kaya hindi nila ako masyado na iinterrogate.. although merong di nakakaalam, marami rin naman akong sinabihan sa mga kaibigan ko. Kumalat lang sa buong Team namin yun everyday name na "JAYSON" dahil one day, yung papel na sinusulatan namin ng mga confirmation numbers nasulatan ko pala ng name na "JAYSON" sa likod, nakita ng Team Manager ko at ibinalita sa lahat ng ka Team ko, kaya kinabukasan ako ang topic nila sa meeting. AT ang akala nilang JAYSON ay yung lalaking nakatabi ko sa Bus na ibinayad ako ng pamasahe from Buendia to Binan kasi tulog ako nun maningil yun conductor... hindi na niya yata ako pinagising e.. pero siyempre nagising ako before sa amin, at siyempre nalaman ko na di pa ako bayad kaya pinilit ko ibalik yun ibinayad niya, tapos never nako lumingon dun sa side niya. Kesyo mag ka stiffneck ako sa pag tingin sa kaliwa Keri lang. Hiyang Hiya kasi ako. Masyado ako nag enjoy sa pagtulog. Hanggang ngayon issue yung iba daw yung itsura ko ngayon, at yung ngiti ko. E wala naman nabago saken e. Hanggang ngayon tinatanong pa rin nila ako... kaya nilagay ko ang URL nitong blog ko sa friendster e para masagot yung tanong nila kung sino si JAYSON.

I miss my friend me-anne. She was the one who enlightened me to give it a shot e, but now that things are not going well, I don't wanna let her know kasi I know iisipin din ako nun kahit papaano, e sobrang delicate yung pregnancy niya.. Hay buti pa siya magkaka baby na...

Natatandaan ko nagtext si Me-anne saken one night, sabi niya "wag mong
kakalimutan na ang tracker sulatan ng confirmations mo, hindi ng pangalan ng
taong laman lagi ng isip mo". Hehe. Narealized ko, may point siya dun.

But now he's gone e. And i don't know what made him give up... Sayang, ni hindi ko man langnasabi sa kanya... SIguro this is for the best na rin, kasi siguro fate na yung nag decide for us. Although, ayoko ng decision ni fate wala naman ako magagawa e. I miss him. Im trying to take this all in very lightly... masyado na akong naapektohan e. ayoko nang mas maging miserable pa.